Akrilik: Kömür, hava, su, petrol ve karpit taşından yapılan akrolonitrilden üretilen bir elyaftır. Çok hafif olması yanında sıcak tutar.
Alaca: Dokuma kumaş. Hem kumaş hem de küçük kareli desen için kullanılan addır. Ayrıca ekose alaca da imal edilir. Çeşitli renkte iplikle desen dokunmuş düz dokuma bir kumaştır. Pamuklu ya da pamuklu karışımından elde edilir.
Alpaka: Lüks bir kumaştır. Elyaf uzun lama kılıdır ama yün olarak kabul edilir. Hafif, yumuşak ve ipeksi bir kumaş ortaya çıkarır.
Angora: Angora tavşanının yumuşak, ipeksi kılı. Kıl bazen yumuşaklık katmak için diğer yün elyaflarla karıştırılır. Angora ya tek başına ya da diğer elyaflarla birlikte örgü ipi üretiminde kullanılır.
Arayüzey: Fazladan şekil ve sağlamlık kazandırmak için kullanılan destek ve sertleştirme kumaşıdır. Giysilerde yaka, manşetler, cep kapakları ve ön kenarlarda kullanılır. Ayrıca elişinde ve mefruşatta kumaşı desteklemek veya dikişi sabitlemek için kullanılır.
Armür: Jakardan daha basit olan armür kumaşı pike kumaşı olarak dokumasında küçük geometrik şekiller kullanılır. Asetat: Selüloz asetat solusyonundan elde edilen bir sentetik elyaf. Asetat ya tek başına ipeksi bir kumaş olarak kullanılır ya da daha fazla parlaklık için diğer elyaflarla karıştırılır. Eğer bu kumaşla makine nakışı yapılacaksa dantelimsi bir apre etkisi yaratmak için asetata asetonla son işlem yapılabilir.
Astar: Dış kumaşla aynı şekilde kesilmiş bütün iç kumaşlara verilen genel addır. Modada, elişinde ve ev eşyalarında kullanılır. Astar, desteklemek, korumak, dikiş ve pensleri gizlemek için kullanılır.
At Kılı: Atın kuyruğu veya yelesinden elde edilir. Sertleştirme ve sağlamlaştırma için arayüzey olarak kullanılır. Günümüzde diğer elyaflardan da keçi kılı, sentetik vb. yapılmaktadır.
Atlas: Lüks ve sağlam bir kumaştır. Genellikle pamukludan imal edilip saten dokumalıdır. Adı onu polyester ya da ipekten mamul saten dokumalı kumaşlardan ayırır. Balık sırtı: Dokumanın tersine yapıldığı ve böylece balık sırtı etkisi ortaya çıkarıldığı bir dimi dokumasıdır. Genellikle yünden imal edilir. Palto ve takım elbise için uygun bir dokumadır. Barate: Geleneksel bir yünlü kumaştır. İlk başlarda yün ipek karışımı olan kumaş günümüzde arasıra sentetik elyaf karışımı olarak bulunur. Kırık rible çok pürüzsüz bir apresi vardır.
Batist: Çok hafif, yumuşak, ince kumaş. Hemen hemen her türlü elyaftan yapılır. Yün batisti rahibe peçesine benzer, pamuklu ve keten batistler geleneksel hafif yazlık kumaştır. Sentetik ve karışık elyaf da ayrıca kullanılır.
Batting: Yorgan dikme ve diğer el işi tekniklerinde kullanılan sünger için Amerikalıların kullandığı terimdir.
Benares: Hindistan’dan metal ipliklerden dokunan hafif bir kumaş. Bengalin: Çok sağlam, çapraz ribli, sık dokunmuş kumaş. Dar şeritlerle aropra kurdele yapılır.
Bilardo Kumaşı: Bilardo masalarını kaplama için ince dokulu renkli kumaş. Özel olarak yünden yapılsa da günümüzde diğer elyaflardan da üretilebilir.
Brokar: Geleneksel olarak çiçek ve yaprak jakar desenli ağır, lüks bir kumaştır. Özel etki yaratmak için metal iplikler de kullanılır.
Brokatel (Kabartmalı Kumaş): Jakar tezgahında da yapılan bu kumaş brokara benzemekle beraber, daha kabarık bir görüntü sergiler. Bukle: Kalın, kısa kesilmiş ipliğe denir. Bu ipliklerle dokunan kumaşa da aynı ad verilir. Bukle kumaşları dokuma ya da örgüyle elde edilir ve yüzeyleri mattır, parlak kumaş elde etmek için parlak ipliklerle bir arada kullanılabilir.
Bukran (Tela): Dik açık dokuma sağlayan ve dokuma sırasında sabitlenen çok kaba ipliklerden yapılır. Bukran şapka ve perde gibi eşyaların biçiminde arayüz olarak kullanılır.
Cavalry Tüvil: Genellikle üniforma yapımında kullanılan bu kumaş dimi desenli ve çok sağlamdır.
Challis: Yün, pamuklu, sentetik elyaftan ya da karışımlarından dokunan yumuşak hafif bir kumaştır.
Chenille: Gösterişli ve fantezi kumaşlarla örülen ya da dokunan tüylü bir ipliktir. İlginç bir tüylü apresi mevcuttur.
Çift Yüzlü Kumaş (Dublifast): Bu iki taraflı kumaştır, iki kumaş dokunup ortada ipliklerle birleştirilir. Bu çevrilebilir kumaş genelde kaplamada kullanılır. İki yüzün de rengi veya deseni birbirinden farklı olabilir.
Çiftli Örgü (Dublifast): Genelde sağlam ve dayanıklı bir örgürü. Kumaş iki yüzden de uzunlamasına istikamette sıra sıra ince ribleriyle aynı görünür.
Çin Krepi: Günümüzde sentetik kumaşlarla taklidi yapılan geleneksel ipekli kumaştır.
Çin Meşesi İpeği: Yetiştirilmeyen ipekböceklerinden elde edilen elyaftan yapılan bir ipektir. Yetiştirilmiş ipekböceğinden elde edilen ipekten daha kabadır ve beyazlatılması mümkün olmayan bir koyu rengi vardır.
Çin İpeği: Geleneksel olarak astar kumaşı olarak kullanılır, yumuşaktır, düz dokunur. Bugünlerde saf ipek çok pahalı olduğundan ekonomik nedenlerden ötürü Çin ipeği modada ve kadın iç çamaşırlarında kullanılmaktadır. Bu kumaşa Japon ipeği de denir.
Çuha: Sık dokunmuş, hafif, hafif tüylü yüzeyli yünlü kumaşa verilen geleneksel addır. Merserize pamuklu çuha kumaşı olarak yaygın biçimde kullanılırdı ama artık diğer elyaflar da kullanılmakta.
Çuval: İnce keçeye benzer gevşek dokunmuş kumaş. Birçok geleneksel kullanımı vardır ama çoğunlukla kağıt oynanan masaların ve bilardo masalarının kaplanmasında kullanılır. Bu kumaştan el işinde, astarlamada ve desteklemede kullanışlı bir şekilde yararlanılabilir.
Damasko: Geleneksel olarak masa örtüsü ve ev mobilyalarında kullanılan damasko çok az da olsa moda da kullanılır. Genelde jakar tezgahında keten ya da pamukludan yapılan bu elyaflar artık sentetşkle de karıştırılmaya başlandı.
Dantel: Keten, pamuklu, ipek, yün, sentetik elyaftan ya da karışımlarında yapılan ince dekoratif seyrek örgülü dokumadır. Dantel modeli fon file kumaşı ile ya da fon file kumaşsız yapılabilir. Çeşitli dantel türleri bulunur: Tam Desen geniş bir dantel kumaşının tamamını kaplar. Fon filenin üzerinde izole bir desen değildir.
Ajurlu: fonda dağılmış çok seyrek bir desendir.
Alençon: Sabit desenin kenarları bir kordonla belirlenir. Çok ince bir file kumaş üzerine yapılır. Kordon desene bir belirginlik kazandırırken ağırlık olarak biraz daha fazladır.
Antika: Makineyle yapıldığında bu desen genllikle perdeler için kullanılır. Düğümlü kare şeklinde bir file üzerine yapılan ağır bir danteldir. Desen filenin üzerine örülür. Özgün olarak bu tip dantel elle yapılır.
Argentan: Alençon’a benzeyen bu desen daha geniştir ve motif şeritle belirgin hale getirilmez.
Battenberg: Çubuklarla karıştırılan şerit ya da kordonlarla yapılır.
Boncuklama: Ajurlu dokuma olan bu dantelin üzerinde içinde iplikten şeritlerin geçtiği delikler bulunur.
Belçika: Belçika’da üretilen tüm dantellere verilen ad.
Binche: El yapımı motifler makinede örülmüş bir fon filesine uygulanır. Belçika’da ortaya çıkmıştır.
Bobin: İplikleri sabitleyen ve desen yaratan toplu iğnelerle yastıkların üzerinde elle yapılır. Bourdon: Desenin (normalde zincir halinde) ağır bir iplikle kenarlarının dikildiği makinede yapılır.
Breton: Ortaya çıktığı Fransa’daki bölgenin adını taşır. Brüksel: Brüksel’de yapılan ya bobin ya da iğneucu olan birkaç çeşit dantel için kullanılır.
Chantilly: Kancaları kalın şeritle dikilen bir deseni vardır. Gelinlik kumaşlarında çok sık kullanılır. Bir kopanakidir.
Cluny: Bu da bir kopanakidir. Çok ağır bir görünüm veren kalın pamuklu ile yapılır. Kroşe: Kroşe çengeliyle elde yapılır. Kenar dantelası ya da motif olarak kullanılır.
Firkete: İnce dar dantel görünümü vermek için firkete ya da firkete şekli verilmiş bir aletin üzerinde yapılır.
İrlanda: Kroşe ya da nakışlı file yöntemiyle olsun olmasın İrlanda’da yapılan tğm dantellere verilen addır.
İğneucu: Dikiş ya da nakış iğnesiyle yapılır. Düğme iliği dikişleri bu desenin temelini oluşturur.
Notingam: Makinede yapılan dantellerin çoğuna verilen addır. nottingham, makine ile dantel yapan ilk yerlerden biridir.
Valensiya: On yedinci yüzyılda Fransa’da ortaya çıkan çok süslü bir dantela. Bu dantel tek iple yapılan düz bir kopanakidir.
Venedik: Kertikli kenarla birleştirilen çiçek desenli bir iğneucu dantelidir.
Dantel Anglez: Gözdeliği nakışının bir diğer adıdır. Bu şekilde nakışla işlenen kumaşa da bu ad verilir. Geleneksel olarak pamuklu kumaştır ama artık sentetik elyafla da karıştırılmaktadır.
Denim: Denim geleneksel bir dimi dokumalı, işçi tulumlarının yapıldığı dayanıklı mavi renkli jean kumaşıdır. Bu kumaşın renkli çözgüsü ve beyaz atkısı vardır. Jean ve denim kumaşı işçilerin sırtından çıkıp modaya girdiği zaman denim adı diğer birçok dokuma, örgü taranmış taklit kumaşa denmeye de başlandı. Deri: Bütün hayvanların kürklü potlarıdır. Birçok deri çeşidi elbise ve elişi alanlarında kullanılır. Deve Tüyü Dokuma: Havları bir yöne bastırılmış ağır paltoluk. Çoğunlukla moher, deve ve yün ya da sentetik karışımıdır. Deve Tüyü: Lüks bir kumaştır. Devenin alt kılı olmasına karşın yün olduğu kabul edilir. Dayanıklılığını arttırmak için koyun yünleriyle ve/ya da diğer elyaflarla karıştırılarak kullanılır. Normalde doğa rengiyle kullanılır, ‘deve’ terimi de sarı tonunu tanımlamak için kullanılır. Diril: Sağlam dimi dokulu bir kumaştır. Sağlamlık aranan günlük giysilerde, üniformada ve yastık yüzlerinde kullanılır. Donegal: Bu kumaş İrlanda’da Donegal ilçesinde elde dokunan bir kumaş olsa da, günümüzde kumaşın içinde kalın düğüm bulunan bütün tüvitlere bu ad verilmektedir. Bu düğümler çoğunlukla renklidir ve tüvit terimi de Donagal ile birlikte anılır. Dufel Kumaşı: Günümüzde her hangi mevcutsa da özgün olarak mavi ve yeşil dufel paltoları imal edilirdi. Kumaş kalın, ağır ve tüylüdür. Düpon: İki ipekböceğinin aynı kozada yaptığı kozadan elde edilen iplikten yapılan geleneksel bir kumaştır. Bu çifte elyaflı iplik kumaşa diğer ipeklerle karşılaştırıldığında düzgün olmayan girintili çıkıntılı bir yüzey sağlar. Sentetik düpon kumaşı ipeğinden daha ucuzdur. Elbiselik: Ceket ve takım elbise dikimine uygun tüm kumaşların ortak adıdır. Elbiselik kumaşın kaşınmaz ve dayanıklı olması çok önemlidir. Elde Dokunmuş: Elde eğrilmiş ipliklerden dokunmuş özgün kumaşların taklidi olan bu kumaş kalın iplikten dokunur ve sert yüzeylidir. Epengle: Bir ya da her iki yüzünde ilmekli tüyleri olan çok emici pamuk ya da pamuklu karışımından imal edilen bir bezdir. Çoğunlukla havlu imalinde kullanılsa da spor giyim eşyalarında da kullanılır. Faille: Özgün olarak iptekten yapılır ama birçok güzel sentetik çeşidi de mevcuttur. Faille’de Çin krepesinden biraz daha ağır bir apreli yapan çapraz rib bulunur. Fantezi: Ticari olarak kullanılan bu terim rengi, deseni, dokuması ve yüzeyi gibi özellikleri diğerlerinden ayrı olan tüm kumaşlar için kullanılır.
File: Elle düğümlenmiş ya da makinede yapılmış seyrek dokunmuş, geometrik şekilli delikleri olan kumaştır. Gelinlik duvağından dökümlü ve elişinde kullanmak üzere ağır filelere dek çok çeşitte imal edilebilir. File birçok elyaftan yapılır. Fitil: Geleneksel olarak yatak örtüleri ve sıcak tutan ağır evyeleklerinde kullanılır. Fitil yumuşak kalın iplikleri bir ana kumaş boyunca çekerek ve sonra çiçekli ve geometrik şekillere kesilmesiyle yapılır.
Fitilli Kadife: Ribi dokunmuş ya da traşlanmış kordonlu kumaş. Bu haliyle pürüzsüz ve kadife gibi bir yüzeyi vardır. Geleneksel olarak pamukludan imal edilen fitilli kadife artık bir çok elyaftan yapılmaktadır.
Flaks: Ketenin imal edildiği keten bitkisinin ürünü.
Flanel: Genelde yün ve yün karışımıdır. Taramalı apresi olan bir kumaştır. Ancak pamuklu flanel de mevcuttur.
Fular: Düz ya da dimi dokumalı, hafif ve normalde ipek, pamuklu ya da karışım elyaftan olan bu kumaş kravat, eşarp, kadın perdesüsü ve benzeri yapımında kullanılır. Genelde baştan sona ufak emprimelidir: Fular kimi zaman bu tip emprime için de kullanılan bir addır.
Gabardin: Sıkı dimi dokumalıdır ve takım elbiseler ve paltolar için sağlam bir kumaştır. Yün ve pamuklu gabardinler çok kullanılsa da hemen hemen elyaf çeşitleriyle de imal edilebilir.
Gazlı Bez: Çok aralıklı dokunmuş şeffaf kumaş. Genellikle ipek ya da pamukludan imal edilir. Gömleklik: Pamuklu, krepe ve satenlerin de dahil olduğu gömlek dikimi için kullanılabilecek her türlü kumaş için geçerli bir addır. Grogen: Ağır yivli kumaştır, çoğunlukla dar olarak şerit için kullanılır. Daha geniş olanları öğretim üyelerinin giydiği cübbe yapımında kullanılır. Grogen değişik elyaflardan imal edilir. Güderi: Bu pahalı deri geyik ve Kanada geyiği postlarından çıkar. Aynı terim tüylü apreli saten dokuma kumaş için de kullanılır.
Haki: Hem zeytin yeşili hem de bu isim altında çeşitli elyaflardan yapılan klasik askeri üniformaları için kullanılan addır.
Halep Dokuması: Daha önceki dönemlerde geleneksel olarak yas giysilerinde kullanılan ince dokulu siyah kumaş.
Harris Tüvit: Dış Hebrides’te elde dokunan tüylü bir tüvittir. Palto ve takım elbise yapımında kullanılır.
Hav: Bir yönde kalkmış, kesik ve pürüzsüz olan kumaş yüzeyine verilen addır. Tüy de hav diye geçer kadife, pülüş ve fitille. Bu kumaşları keserken parçaların aynı yönde kesilmiş olmalarına dikkat etmek gerekir. Aksi takdirde gölgelenme meydana gelir.
Havlu Bezi: Özgün olarak ketenden yapılan bu kumaş artık sentetikten de imal edilmektedir. Bu kumaş kaba yüzeyli kalın dokumalı bir kumaştır. El işinde, modada ve perde kumaşı olarak kullanılmaktadır.
Islak Görünümlü Kumaş: Çok parlak bütün kumaşlar.
İllüzyon: Çok ince peçe kumaşı olan bu kumaş naylon ya da ipekten imal edilir.
İnce Keten: Özgün olarak ketenden yapılan bu kumaş çok hafiftir ve bugünlerde çoklukla pamuklu ve pamuklu senttetik karışımından yapılmaktadır. Düz dokuması olan bu kumaş moda giyimde, kadın iç çamaşırında ve el işlerinde kullanılır.
İnce Patiska: Sık dokunmuş, pamuklu düz dokumalı kumaş. Çoğunlukla iri çiçek desenleriyle emprime yapılır. Parlak bitim kullanılır. Mefruşatta, elişinde ve moda dikişlerde kullanılır. İpek: Kesintisiz tek doğal filament ipektir. İpekböceğinden elde edilir. İpek her zaman lüks bir kumaş olarak kalmıştır. Birçok çeşit ipek ve ipek kumaş vardır. Bu arada bu çeşitleri günümüzde sentetik kopyalarının da adı olarak kullanılmaktadır. Jakar: Karmaşık olarak dokunmuş ya da örülmüş bir deseni tanımlamak için kullanılan terim. Jampir Kumaşı: Ya tek başına pamuklu elyafla ya da diğer elyaflarla karıştırılarak dokunan bir hafif kumaştır. Bu kumaş renkli uzunlamasına ipliklerin üzerinden beyaz bir atkı ipliğinin dokunmasıyla ortaya çıkar. Denim kumaşına benzemektedir ama ondan çok daha hafiftir.
Japon İpeği: Çin ipeğinin diğer bir adıdır. Jarse: Teknik olarak el örgüsünde olduğu gibi, ön yüzünde düz dikiş, arka yüzünde dantel dikişi olan bir örgü kumaştır. Yine de birçok yumuşak örgülü kumaş çeşidine bu ad verilir. Jorjet: Şifona benzer şeffaf kumaş. Şifondan biraz daha ağırdır, krepe iplikten yapıldığı için daha saydam olmayan bitimlidir. İpek, yün ya da sentetik elyaf kullanılabilir. Kaba Kanaviçe: Günümüzde yastıklar ve baş yastıkları sentetik materyalle dolduruluyor olsa da tüm dimi desenli tüylenmez ağır kumaşlar için geçerli bir addır. Kaba kanaviçe yatakların kaplanmasında da kullanılır. Geleneksel kaba kanaviçe siyah beyaz bir dokuma sap halindedir.
Kabuk Krepe: Kabuk kumaşına benzeyen başka bir kumaş. Bu kumaşta kabuk kumaştan farklı olarak daha abartılı ve vurgulanmış etki görülür.
Kabuk Kumaşı: Güney Pasifikten çıkan bu kumaş belli bazı ağaçların iç kabuklarından yapılır. Bu terim ayrıca günümüzde doğal kabuk kumaşına benzemesi için krepe tipi apreleme yapılan pamuklu ve viskos karışımı kumaş için de geçerlidir. Kadife: İki yöntemden biriyle yapılan kadife kısa, kesik ve sık havlı bir kumaştır. Başlarda kadife ipekten yapılmaktaydı. Ancak daha sonra pamukludan yapılmaya başlandı. Aralarında naylonun da bulunduğu başka elyaflar da kadife yapımında kullanılır oldu. Bazı kadife tel üzerine dokunur, böylece hav biçimlenir. Teli çekip aldığınızda hav istenen uzunluğa dek kesilir. Diğer bir yöntemde ise iki kat kumaş birbirine uzun ipliklerle dokunur. Dokumanın ardından orta iplikler kadife parçaları elde etmek için kesilir. Bazı kadife çeşitleri;
Boncuklu kadife: Kesik kadifenin diğer bir adıdır.
Cisele kadife: Kadife desenine dokunmuş saten dokuma-flokajlı modele benzer Fason kadife: Yanma emprime yöntemiyle elde edilen bir kadifedir. Lyons kadife: Fransa’da ortaya çıkan ipekten dokunan bu kadife kısa ve sert havıyla çok kalındır. Günümüzde sentetik elyaftan yapılmakta ve genellikle moda giyimde ve ev mefruşatında kullanılmaktadır. Ayna kadife: Havları bir ya da birkaç yöne doğru bastırıldığında parlak bir bitirme etkisi olan bir kumaştır. Sedef kadife: Kendisi bir renkten, fon kumaşı ayrı renkten olduğu için değişken bir görünümü vardır. Panne kadife: Havı bir yöne doğru bastırılmıştır. Epengle kadife: Tel yöntemiyle yapılan bu kadifenin ilmekleri dokuma işlemi bitirildikten sonra kesilmez. Kadife kumaşı: Kısa, kesik havlı bu kumaş örme ya da dokuma olabilir. epengle kadifenin görünümü göz doldursa da normal epenglede bulunan kuruma özelliklerini bünyesinde barındırmaz. Polyester kadife çok sıklıkla spor giyim eşyalarında kullanılmaktadır. Kalın Kumaşlar: Nem genleşmesi örgü ipliklerde kullanılan bir apre çeşididir. Ayrıca Krimplen gibi kumaşlarda da kullanılır. Nem genleşmesi ipliği daha kalın daha geniş hale getirir. Böylece daha az parlak ve lifli bir görüntü ortaya çıkar. Kamgarn: Yünlü iplikler kardelenir. Kamgarn iplikler kısa elyafları ve pislikleri ayırmak ve daha pürüzsüz bir iplik ortaya çıkması için hem kardelenir hem de taranır. Dokuma sırasında kumaşın temiz ve pürüzsüz bir yüzeyi olur. Kamgarnlar normal yünlülerden daha dayanıklıdır. Kanaviçe: Yelkenlerde kullanılan sık dokunmuş pamuklu kanvas kumaşıdır. Günümüzde pamuklu ve sentetik elyafından imal edilmektedir. Bu kumaş moda giyimde, elişinde ve arayüz olarak kullanılır. Kanvas, yelken bezi ve kanaviçe birbirinin yerine kullanılmaktadır. Kaniş Kumaşı: Dokuma ya da örgü halde bulunur. Kanişin tüyleri gibi kıvrık yüzeyli ağır bir kumaştır. Kanvas: Özgün olarak pamuklu, keten bitkisi ve kenevirden yapılan bu ağır, sağlam düz dokuma kumaş artık karışık ya da sentetik elyaftan yapılmaktadır. Kanvas çok çeşitli ağırlıklarda mevcuttur ve her türlü elişinde ve arayüz olarak yararlanılmaktadır. Keçe: Gerçek keçe yün ve kıl elyaflarının sıcak ve nemde sıkılıp yuvarlanmasıyşa elde edili. Diğer elyaflar da kullanılabilir. Keçe esas olarak el işlerinde ve kadın başlığı yapımında kullanılır.
Keten: Keten bitkisinden elde edilen keten kumaşı insanın en uzun süredir kullandığı kumaşlardan biridir. Değişik ağırlıkta birçok kumaş dokunan keten, şimdilerde kırışmazlığını ve dayanıklılığını arttırmak için başka sentetik elyaflarla karıştırılarak kullanılmaktadır. Keten moda giyimde ve el işinde kullanılır.
Kaşmir: Lüks dokunuşuyla ve yumuşaklığıyla tanınan bu kumaş kaşmir keçisinden elde edilir. Kaşmir çok fazla dayanıklı olmadığından ömrünü uzatmak için değişik elyaflarla karıştırılır.
Kord Bezi: Kord olarak adı kısaltılan bu kumaşta uzunlamasına rib vardır ve arasıra şerit halinde dokunur.
Krep Karışımlı Saten: Bu iki taraflı bir kumaştır. Bir yüzü saten diğer yüzü kreptir. Gelinlik dikiminde, kadın iç çamaşırlarında ve gece kıyafetlerinde kullanılır. Krep: Krep ipliğiyle dokunduğundan krep kumaşı baştan sona kıvrımlı bir etkiye sahiptir. Krep ipliğinin bükülmesinden elde edilir. Geleneksel olarak üretildiği iki elyaf yün ve ipek olsa da krep kumaşları çeşitli elyaflardan imal edilir. Kreton: Geleneksel olarak pamukludan düz veya dimi desenli dokunan bir kumaştır. Bu kumaş ev mobilyalarının kaplanmasında ve perdelerde kullanılır. Kürk Kumaş/Taklit Kürk: Genelde modakrilik elyaftan yapılır. Hayvan kürklerinin taklididir.
Lambwool: Yedi aylık olmadan kuzudan alınan yün için kullanılan addır. Çok yumuşak olan bu yün lüks yün sınıfına girer. Lame: Çok parlak olan bu kumaş metal ipliklerden ya da metal ipliklerle diğer elyafların karışımından yapılır. Dokuma ya da örgü olarak kullanılır.
Leatherette: Taklit deri kumaşa verilen addır.
Loden: Havlu kumaşına benzer yapıda ve dokumada olan bir kumaştır. Mat: Kumaşta mat apreleme anlamına gelir.
Melton: Çok pürüzsüz görünümlü, çok az tüylü olan bu kumaş çok sık örülür. Üniformalarda ve paltolarda çok sık olarak kullanılır. Moher: Angora keçisinin uzun kılıdır. Tek başına dokuma ve örgüde iplik olarak kullanılabilir. Ancak diğer elyaflarla karıştırılarak çok sıklıkla paltoluk ve elbiselik kumaş için kullanılır.
Mousseline: Çok çeşitli sentetik ya da saf elyaftan yapılma ince, hafif her türlü kumaş. Mousseline
De Soie: Şifona benzer, hafif, şeffaf, saf ipek düz dokuma.
Muare: Belirgin jan-jan etkisi yaratan-sıklıkla tafta- bir tür aprelenmiş kumaş.
Müflon: Koyun ve benzeri hayvanların yünlerini tanımlamak için kullanılan terim. Her türlü uzun tüylü sentetik kumaşa uygulanabilir.
Mumlanmış Kumaş: Çok parlak bitimli çok kaygan bir kumaş çeşididir. Mus Krepi: Mus tipi apresi olan bütün krepi kumaşlara verilen addır. Aslında bu etki armür dokuma ve viskos ipliğiyle yaratılmıştır.
Muslin: Pamuklu ya da pamuklu karışımından dokunan değişik ağırlıklarda düz dokuma kumaş. Bu kumaş moda giyimde, el işlerinde ve ev eşyalarında kullanılabilir. Muslin kalıp yapımında ve arayüzey olarak da kullanışlıdır. Naylon: Petrolden üretilen naylon ilk sentetik elyaftır. Çok büyük bir sertliği, hafifliği ve sağlamlığı mevcuttur. Güveye ve küflenmeye karşı dirençlidir. Cibinlikten, naylon çoraba ve iş tulumuna dek birçok eşya yapımı için birçok kumaş çeşidinde dokunmuştur. Çoğunlukla diğer elyaflarla karıştırılır. Organdi/Organze: Organdi, pamukludan ve ipekten çıkan organzeden elde edilir. Her ikisi de şifona benzeyen ama ondan daha havlı şeffaf, hafif kumaştır. Günümüzde bu iki isim birbirinin yerine kullanılabilmekte ve bu kumaş geleneksel doğal elyaftan olduğu kadar sentetik elyaftan da üretilmektedir. Örgü: Örgü, sıra sıra ilmeği önlü arkalı birbirine geçirerek kumaş elde etme yöntemidir. Her türlü kullanım için pek çok çeşitte örgü kumaşı mevcuttur. Osmanlı: Faile benzeyen bu kumaşın daha geniş enlemesine ribi vardır ve genellikle yün, ipek ve/ya da sentetik elyaflarından üretilir. Pamuk Kadife: Fitilli kadifeye benzer ancak pamuk kadifenin üzerindeki havlar tüm yüzeyi kaplar ve fitil üzerindeki havlardan daha kalındır. Kadife ve pamuk kadife arasındaki fark şudur; kadifenin üzerindeki hav çözgüyle yapılırken pamuk kadifede hav doldurma iplikleriyle yapılır. Bu iki terim kadifenin tamamen ipekten, pamuk kadifenin ise pamuklu ya da diğer elyaflardan yapıldığı zaman ortaya çıkmıştır. Pamuklu Örgüsü: Yünlü ve sentetik örgülerden daha iyi özelliklere sahip olan pamuklu örgüsü aynı şekilde elde edilir. Geleneksel olarak iç giyim kumaşıdır. Bu örgüler spor giyimde ve modada da çok yaygın olarak kullanılır. Çekmeyi azaltmak, sağlamlılığı arttırmak için pamuklu çoğunlukla sentetik elyafla karıştırılır. Pamuklu: Pamuklu hem bitkiden yapılan elyafın hem de elyaftan yapılan kumaşın adıdır. Çeşitli tipteki pamuk bitkisi yüksek ve düşük kaliteli pamukluların ortaya çıkmasını sağlar. Pamuklunun adı, Mısır pamuklusu, Hint pamuklusu gibi, pamuklunun kalitesini belirtir. Günümüzde ekonomik olsun ve/ya da sağlam olsun diye pamuklu sentetik elyafla karıştırılmaktadır. Pastalamak: Bu terim iki kumaşın elyaflarını eritmek suretiyle birbirine yapıştırma işlemi için kullanılır. Ara yüzler ve dokumasız kumaşlar bu şekilde yapılmaktadır. Patiska: Düz dokumalı pürüzsüz yüzeyli geleneksel bir pamuklu kumaştır. Günümüzde bazen diğer elyaflarla birlikte kullanılmaktadır. El işinde ve arasıra moda giyimde kullanılır. Peau De Soiea: Yumuşak parlak sık ve saten dokumalı bu yumuşak kumaşın ağırlığı epey fazladır. Özellikle resmi elbiselerde ve düğün kıyafetlerinde kullanılır. Özgün olarak saf yünden yapılır, sadece peau olarak adlandırıldığında ise polyesterden kopyası alınır. Petek: Baklava dilimi ve diğer geometrik desenlerle bal peteğine benzer bir dokumadır. Petersham: Grogrene benzer bir şerittir. Grogrenden biraz daha serttir. Pike: Beyaz pike yaka ve manşetlerde kullanılan geleneksel bir kumaştır. Kumaş ufak geometrik desenlerle dokunur. Geleneksel olarak pamukludan yapılan bu kumaş artık pamuklu ve sentetik karışımı olarak da imal edilebilmektedir. Piko: Kertik temizlenmesi kumaşın üretilmesi, kroşelenmesi ya da elde nakışlanması sırasında kumaş kenarı boyunca kullanılan küçük ilmeklerdir. Bu teknik birçok kaliteli dikiş makinesinde mevcuttur ve en etkili olanıdır. Piko temizlenmesi istenirse yarda ya da metreyle de satın alınabilir. Plise: Plise şeritler halinde bürümcük ve düz kısımlardan oluşan pamuklu kumaşla karıştırılmamalıdır, çünkü ikisinin de sahip olduğu bir özellik olan kıvrılma farklı yöntemlerle elde edilmektedir. Plise düz bir pamuklu kumaşın kimyasal sollüsyonla emprimelenmesiyle elde edilir, çeken bölge emprimelenmemiş bölgenin katlanmasına yol açar. Bu katlanma süreklidir ancak kumaş ütülenmemelidir. Polyester: Sentetik elyaflar arasında en fazla kullanılandır. Her kalınlıkta ve her türde kumaşa benzeyen polyesterden mamül bir çok kumaş günümüz teknolojisi sayesinde elde edilebilmektedir. Polyester tek başına kullanıldığı gibi diğer elyaflarla karıştırılarak da kullanılabilir. Poplin: Yatay ince ribli olan bu kumaş pamuklu ya da pamuklu karışımlarından elde edilir. Patiskadan biraz daha ince ve biraz daha havlıdır.
Rahibe Peçesi: Geleneksel olarak yünden yapılır, düz dokumalıdır. Bu çok şeffaf kumaş rahibelerin giysilerinde siyah ve beyaz renklerde kullanılır. Artık yünlü, kamgarn ve sentetik elyaflardan yapılan bu kumaş moda giyimde kullanılmaktadır. Saten: Saten dokumalı kumaşlar genellikle ipekten ya da polyester mamul olup pek çok tipi geliştirilmiştir; Antik saten: Bu kumaş genellikle perde mefruşatında kullanılır. Çift yüzlüdür. Bir yüzü lüstreli saten diğer yüzü uçuntuludur. Krepsaten: Bir başka çift yüzlü kumaş da budur. Bir yüzü lüstreli saten diğer yüzü krepe aprelidir. Çift yüzlü saten: Bu satenin iki yüzü lüstreli saten aprelidir.
Düşes saten: Ön yüzü lüstreli saten bitimi olan bu kumaş ağır ve gece giysilerinde ve düğün kıyafetlerinde kullanılır. Terlik sateni: Düşes sateninden daha hafiftir ve yalnızca ön yüzünde lüstreli apre bulunur. Moda giyimde pek çok amaç için kullanıldığı gibi el işinde ve salon ayakkabısı yapımında kullanılır. Sea Island Pamuğu: Bu pamuklu en uzun ve en ince elyaflı pamukludur ve sadece çok kaliteli pamuklu kumaş yapımında kullanılır. Seersucker: Normalde pamuklu ve/ya da pamuklu karışımından yapılan bu kumaşta dokuma sırasında iplik grubunun gerginiğinin değiştirilmesiyle elde edilen değişik şeritlerle katlama etkisi görülür. Seersucker pliseyle karıştırılmamalıdır. Sentetik Elyaf/Kumaş: Doğal kaynaklı olmayan bütün elyaflara verilen addır. Buna asetat gibi seliloz kökenli olanlar da dahildir. Sentetik elyaflar petrolden elde edilen polyester gibi tamamen laboratuvar ortamında üretilir. Serj: Dimi dokumalı takım elbise ve palto için kullanılan dayanıklı bir yünlü kumaştır. Günümüzde diğer elyaflar da kullanılmaktadır.
Su Geçirmez Kumaş: Su geçirmeyen bütün kumaşlara verilen addır. Suni İpek: Rayon kumaşının ilk zamanlardaki adlarından biri; günümüzde pek nadiren kullanılır. Suya Dayanıklı Kumaş: Suya dayanan ama tamamen su geçirmez olmayan kumaşlardır. Bu kumaşlar yağışları içeriye sızdırmaz. Sweatshirtlük: pürüzsüz ön yüzlü ve yumuşak tüylü altlıklı örgü kumaş. Çoğunlukla spor giyimde kullanılan bu kumaş günlük giyilen eşyalara da uyarlanmıştır. Özgün olarak pamuklu elyafından imal edilen bu kumaş artık akrilik ipliklerden üretilmektedir.
Şantug: Geleneksel olarak ipekten düz dokumayla ve pürtüklerle dokuma etkisi olan bir kumaştır. İpekten şantug halen mevcutsa da mükemmel sentetikten mamul olanları da vardır.
Şevyot: Şevyot koyununun yününden kaba yüzeyli, en çok paltoda kullanılan bir kumaştır.
Şifon: İnce, hafif, dökümlü bir kumaş olan şifon kumaşı özgün olarak saf ipekten mamüldür. Günümüzde sentetik elyaftan yapılmaktadır ancak lüks eşya satan mağazalarda saf ipekten yapılanı da satılmaktadır.
Tafta: Parlak yüzeyli, düz dokumalı ve hav bitirimli ipek kumaş. Tafta artık çoğnulukla asetattan imal edilmektedir. Birçok çeşidi vardır; Antika tafta: On sekizinci yüzyıldakilerine benzer çok sert kumaş. Çoğunlukla küf lekesi etkisi bulunur. Faille tafta: Faille’de olduğu gibi farklı bir ribi mevcuttur. Muare tafta: Muare(su lekesi) apresi vardır ve genellikle lüks ve havlıdır. Kağıt tafta: Çok havlı ve hafiftir.
Tavşan Tüyü: Tavşan tüyü yalnız başına kullanılmaz. Diğer elyaflarla karıştırıldığında dokuma ya da örgü kumaşlarda çok ilgi çekici ve yumuşak bir yüzey elde edilebilir.
Tay İpeği: Bu ipek kumaş Tayland’da üretilir. Çok renkli ya da küf lekeli, uçuntulu ve ağırdır. Tela: Arayüzeyle, astarlama ya da iç astarlamayla karıştırılmamalıdır. Tela üst kumaşla astar arasına fazladan bir sıcaklık sağlamak için kullanılır. Ceket ve paltolarda ve de perdelerde kullanılır. Tül: Özgün tül çok ince ipek filedir. Ancak artık naylon ve diğer sentetik elyaflardan da üretilmektedir. Gelin duvaklarında kullanılan geleneksel bir kumaştır.
Tülbent: Seyrek dokumalı, düz dokunuşlu bu beyaz kumaş ilk başlarda peynir yapımında kullanılmıştır. El işinde ve modada astar olarak çok kullanışlıdır.
Tüvit: Geleneksel olarak yünlü bir kumaş olan tüvit artık sentetik elyafla karıştırılmaktadır. Yüzeyi tüylü olan bu kumaş pürtüklü renkli ipliklerle dokunmuştur. Donegal, Harris, İrlanda ve İskoç ana tüvit çeşitleridir.
Vual: Düz dokunan çok hafif bir kumaştır. Günümüzde sentetik kopyaları ve bazen de pamukluyla karışık sentetik elyafından yapılıyor olsa da genelde pamuklu elyafından üretilir. Moda giysileri için çok güzel bir yazlık kumaştır. Ev eşyalarının kaplanmasında da kullanılır. Whipcord: Gabardine benzer, dimi desenli ve ağır bir kumaştır. Genelde kamgarn yünden yapılır ancak pamuklu ve sentetik imalatı da mevcuttur. Çoğunlukla üniforma ve binicilik kıyafetlerinde kullanılır. Yağlı Bez: Bir başka kullanışlı el işi kumaşıdır. Düz dokunur ama yüzeyine hafif parlatma apresi yapılır. Geleneksel olarak pamuklu ya da ketenden yapılmaktadır ama günümüzde diğer elyaflarla da karıştırılır. Yağlı Kumaş: Su geçirmez hale getirmek için dokunma işlemi sırasında yağ kullanılan tüm kumaşlara verilen addır. Muşamba yağmurluk yapımında kullanılan yağlı kumaşlar günümüzde özellikle ön yüzünde sentetik kaplama bulunan su geçirmez palto kumaşları için kullanılan bir ad haline geldi. Yapışkan Kumaş: Bu kumaşlar ısıyla, nemle ve ütüyle diğer kumaşlara tutturulur. Yapışkan kumaşın ters yüzündeki poliamid reçine diğer kumaşın ters yüzüyle bitiştirilir.
Yarı Yün (Vicuna): Ant dağlarında yaşayan vicuna adında bir tür lamanın kılıdır. Geleneksel olarak yünlerin en pahalısı ve en lüksüdür. Ancak boyanması zor olduğu için doğal rengi olan açık kahverengi ile kullanılır.
Yelken Bezi: Çok dayanıklı bir kumaştır. Çok çeşitli elyaflarda imal edilebilir. Sık dokunur, ağırdır düz veya sepet gibi dokuma kullanılır. Arayüz olarak ya da el işinde kullanılır.
Yün: Koyundan çıkan yumuşak tüylü elyaf. Ancak Angora ve Keşmir keçilerinden çıkan benzerleri ve vicuna da yün olarak sınıflandırılır. Yünün doğal bir keçelenme özelliği mevcutken kılda ve kürkte böyle bir özellik bulunmaz.
Yünlü: Saf yün elyafından yapılan kumaştır. Akıcı ve mat bir görünümü vardır. İyi ütü tutar ve tüylü olur.
0 yorum:
Yorum Gönder